San Giorgio Maggiore

W roku 1564 według projektu architekta Andrea Palladio rozpoczęła się budowa kościoła San Giorgio Maggiore - bazyliki przylegającej do klasztoru Benedyktynów. W roku śmierci architekta (1580) świątynia była gotowa. Brakowało jedynie głównego portalu, który dobudowano dopiero po dwudziestu latach. Po przekroczeniu monumentalnej, głównej fasady, otwiera się przed nami przestronna i symetryczna nawa główna świątyni. Przesadnie długi chór ozdobiony jest posagami z marmuru i brązu wykonanymi przez Girolamo Campagna. W ołtarzu głównym znajduje się rzeźba Stworzyciela stojącego na złotej kuli, która niesiona jest przez czterech ewangelistów. Nawę główną zdobią dwa malowidła Tintorettego: Zbieranie manny i Ostatnia wieczerza. To ostatnie dzieło powstało tuż przed śmiercią malarza.

Do kościoła przylega wysoka na 70 metrów dzwonnica wybudowana w roku 1791 na wzór Campanile z placu św. Marka. Z dzwonnicy można podziwiać nie tylko leżącą u stóp Wenecję, ale także cala lagunę.