Feldsee to leżące na wysokości 1.109 m. n.p.m. jezioro polodowcowe. Jest ono najwyżej położonym jeziorem w całym Schwarzwaldzie. Z racji atrakcyjnego położenia jezioro jest celem letnich i zimowych wędrówek. Latem do jeziora prowadzi klika szlaków trekkingowych o różnej skali trudności. Zimą, dostęp do jeziora uzależniony jest od ilości i stopnia ubicia śniegu. Zimowa droga do jeziora prowadzi częściowo po regularnie utrzymywanej trasie do biegów narciarskich. Pokonanie pozostałego fragmentu uzależnione jest od warunków pogodowych i ilości zalegającego śniegu.
Podczas naszego zimowego pobytu w Schwarzwaldzie podjęliśmy dwie próby dojścia do jeziora. Na wędrówkę wybraliśmy się z miejscowości Feldberg. Pierwszą próbę podjęliśmy ścieżką Karla Egona. Z powodu dużych ilości świeżego śniegu pokonanie tej drogi okazało się niemożliwe. Kolejna próbę podjęliśmy podążając drogą Ernsta Maurera. Ta próba zakończyła się sukcesem. Do miejscowości Feldberg powróciliśmy tą samą drogą.
Łącznie pokonaliśmy około 8 kilometrów i pokonaliśmy przewyższenie rzędu 230 metrów.
Poniżej znajdują się szczegółowe informacje o szlaku a ślad GPS w formacie gpx można pobrać
tutaj.
Opis szlaku:
Wędrówkę rozpoczęliśmy przy dolnej stacji orczyków prowadzących na górę Feldberg kierując się w kierunku schroniska Seebuck-Hütte. W pobliżu karczmy zaczynają się obydwa wymienione powyżej szlaki.
Pierwszy wybór padł na szlak Karla Egona, jako że jest to najkrótsza droga do jeziora. Niestety, po pokonaniu kilkuset metrów musieliśmy zawrócić. Z powodu dużych ilości zalegającego świeżego i nieubitego śniegu poruszanie się tą drogą było bardzo trudne. Zapewne gdybyśmy mieli rakiety śnieżne, to nogi nie zapadałby się w głębokim śniegu i prawdopodobnie udałoby nam się zejść do jeziora. Wróciliśmy więc do Seebuck-Hütte i skierowaliśmy się na drogę Ernsta Maurera.
Przez pierwsze 1.500 metrów droga Ernsta Maurera jest częścią utrzymywanej trasy do biegów narciarskich. Śnieg był rozgarnięty i ubity, a więc szło się w miarę łatwo (aczkolwiek zimowe wędrówki są dużo bardziej wymagające od letnich). Początkowo pogoda nam sprzyjała, świeciło słońce a zmarznięty śnieg mienił się w jego promieniach.
Po przejściu około 1.500 metrów doszliśmy do skrzyżowania i trzeba było zejść z ubitej ratrakami drogi i skręcić w drogę „Seesträßle”. Ta droga niestety nie była już utrzymana. Na szczęście przed nami drogą przeszło już kilka osób i wydeptana była już ścieżka. Po drodze minęliśmy punkt widokowy z którego rozpościerał się wspaniały widok na dolinę i znajdujące się w oddali miasteczko Titisee. Kolejną atrakcją był na wpół zamarznięty wodospad na potoku Waldhofbach.
W między czasie pogoda się popsuła, nadciągnęły chmury i zaczął padać gęsty śnieg, przez co widoczność znacznie się zmniejszyła a wędrówka stała się bardziej wymagająca. Kolejny przystanek to schroniska w osadzie Raimartihof. Trzy drewniane budynki przysypane grubą warstwą białego puchu sprawiały niesamowite wrażenie. Szkoda tylko, że dookoła było szaro. W promieniach słońca widok byłby zapewne ładniejszy.
Z Raimartihof do jeziora Feldsee pozostało do przejścia około 500 metrów. Wędrowanie w głębokim śniegu zajęło nam jednak dużo więcej czasu niż się spodziewaliśmy.
Ostatecznie jednak stanęliśmy na brzegu jeziora. Jezioro było całkowicie zamarznięte i pokryte warstwą śniegu. Otaczające jeziora drzewa uginały się pod ciężarem przymarzniętego do gałęzi śniegu. Padający śnieg dodatkowo dołożył aury tajemniczości. Wszystko to sprawiło, że widok był niesamowity, niemalże bajkowy. Szkoda tylko, że nie świeciło słońce. Dookoła było cicho, niewiele osób zdecydowało się na wędrówkę do jeziora. Dookoła jeziora poprowadzona jest ścieżka, niestety była ona zasypana śniegiem i zupełnie niewidoczna. Może kiedyś, podczas pobytu latem zdecydujemy się na obejście jeziora.
Po kilkunastu minutach spędzonych nad jeziorem rozpoczęliśmy wędrówkę powrotną tą samą trasą, którą doszliśmy do jeziora. Z powodu padającego śniegu pokonanie drogi powrotnej zajęło nam dużo więcej czasu niż zejście do jeziora.
Wybierając się na zimową wędrówkę należy liczyć się z tym, że zastane warunki oraz pogoda mogą skutecznie pokrzyżować pierwotne plany. Zawsze należy mieć plan awaryjny w zanadrzu i umieć przerwać wędrówkę w przypadku niesprzyjających warunków. Przy sprzyjających warunkach wędrówka z miejscowości Feldberg do jeziora Feldsee nie powinna zabrać więcej niż dwie godziny.
Dojazd:
W miejscowości Feldberg nie ma bezpłatnych parkingów (zimą). My auto zostawiliśmy na płatnym parkingu zlokalizowanym przy rondzie. Parking jest bardzo drogi (przynajmniej zimą).
Współrzędne GPS parkingu to: 47,8586856° N; 8,0364981° E.
