Muzea Kapitolińskie

Już w roku 1471 z polecenia papieża Sykstusa IV rozpoczęto gromadzenie dzieł sztuki w Palazzo dei Conservatori, renesansowym budynku znajdującym się na rzymskim Kapitolu. Pierwsze zbiory pochodziły z kolekcji zgromadzonej w Pałacu Laterańskim. W roku 1734, na polecenia papieża Klemensa XII zgromadzoną kolekcję udostępniono szerszej publiczności i tym samym otwarto pierwsze muzeum na świecie.

Tak zaczęła się historia kompleksu Muzeów Kapitolińskich, grupy muzeów archeologicznych i sztuki znajdujących się przy placu na Kapitolu. Mecenas kolejnych papieży i eksponaty odnalezione podczas prac wykopaliskowych pozwoliły zgromadzić bogatą kolekcję dzieł sztuki. Po wieloletniej renowacji, w roku 2000 muzea zostały ponownie otwarte dla zwiedzających. Kolekcja zabytków zgromadzona w Muzeach Kapitolińskich jest bardzo pokaźna i ustępuje jedynie kolekcji zgromadzonej w Muzeach Watykańskich. Osoby szczególnie zainteresowane historią bez problemu mogą spędzić cały dzień oglądając zgromadzone eksponaty.

Wejście do kompleksu muzeów znajduje się w Palazzo del Conservatori. Poniżej znajduje się wyciąg z najważniejszych dzieł sztuki zgromadzonych w Muzeach Kapitolińskich:

Museo del Palazzo dei Conservatori został zbudowany przez Michała Anioła w 1568 roku, następnie był wielokrotnie przebudowany i rozbudowany. Kolekcja zgromadzona w pałacu obejmuje głównie znaleziska archeologiczne. Na przeszklonym dziedzińcu znajduje się jeździecki posąg cesarza Marka Aureliusza. Wewnątrz muzeum znajdują się również fundamenty antycznych świątyń znajdujących się kiedyś na Kapitolu.
Tak zwane Appartamento dei Conservatori obejmują najstarszą część Palazzo dei Conservatori z kolekcją z roku 1471. W Sala del Triomfi znajduje się słynna rzeźba przedstawiająca chłopca wyciągającego cierń ze stopy. Rzeźba datowana jest na I wiek p.n.e. W Sala della Lupa wystawiona jest Wilczyca Kapitolińska, rzeźba wilczycy będącej symbolem miasta. Według najnowszych badań rzeźba powstała w okresie późnego średniowiecza, a nie jak się wcześniej przyjmowało w okresie etruskim. Bliźnięta Romulus i Remus zostały dodane dopiero w roku 1490, przypuszczalnie wykonał je Antonio Pollaiuolo.
W skrzydle zbudowanym w latach 1939-1941 mieści się Pinakoteka, w której wystawione są dzieła takich artystów jak m.in. Caravaggio, Tycjan i Rubens.
W Palazzo Clementino Cafferelli wystawione antyczne popiersia, freski i reliefy.
W leżącym naprzeciwko Palazzo Nuovo znajdują się rzeźby pochodzące z kolekcji Collezione Albani. Na dziedzińcu pałacu znajduje się o ogromna marmurowa rzeźba przedstawiająca bóstwo rzeczne Marforio. Rzeźba datowana jest na I wiek. W Sali Cesarskiej (Sala degli Imperatori) znajduje się posąg siedzącej Heleny oraz popiersia cesarzy rzymskich m.in. Nerona, Karakali, Marka Aureliusza i Augusta. W kolejnej Sali, Gebinetto della Venere, znajduje się posąg Wenus Kapitolińskiej.
Palazzo dei Conservatori połączone jest z Palazzo Nuovo podziemnym przejściem, tzw. Galerią Lapidaria, w której wystawione są fragmenty antycznych murów z zachowanymi inskrypcjami i reliefami.
Galeria Lapidaria połączona jest z Tabularium, czyli antycznym archiwum. Z Tabularium roztacza się wspaniały widok na całe Forum Romanum.
Na najwyższym piętrze Palazzo dei Conservatori znajduje się kafeteria Terrazza Caffarelli skąd roztacza się wspaniały widok na miasto.