Po bazylice
św. Marka, bazylika Santa Maria Gloriosa dei Frari jest największym kompleksem kościelnym w
Wenecji. Jest również uważana za najważniejszy filar Zakonu Franciszkanów we Włoszech. Pierwszy kościół został zbudowany pomiędzy latami 1236 a 1338, następnie został on w XIV wieku gruntownie przebudowany. W trakcie prac powiększono nawę główną, dobudowano dwie boczne nawy i siedem apsyd.
Na przestrzeni wieków bazylika stała się prawdziwą skarbnicą wyjątkowych dzieł sztuki. Najważniejszym arcydziełem jest potężny ołtarz autorstwa Tycjana przedstawiający Wniebowzięcie NMP. Ołtarz, który powstawał pomiędzy latami 1516 i 1518 stanowi kluczowy element w historii weneckiej sztuki.
W kaplicy rodu Pesaro (dzisiejsza zakrystia) znajduje się drugi, nieco mniejszy ołtarz Tycjana przedstawiający Madonnę z Dzieciątkiem (1526) oraz tryptyk Giovanni Belliniego przedstawiający Matką Boską z Dzieciątkiem wśród świętych (1488).
W bazylice znajdują się także liczne rzeźby, począwszy od niewielkich drewnianych statuetek w stallach a skończywszy na reprezentacyjnych rzeźbach nagrobnych (w bazylice znajdują się liczne nagrobki weneckiej arystokracji w tym także dożów). Najwspanialszą znajdującą się w bazylice rzeźbą jest drewniany posag wykonany przez Donatellego przedstawiający św. Jana Chrzciciela.
Rozwiń tekst
