Torre d'en Gaumés to najlepiej zachowana osada ze wszystkich prehistorycznych osad na wyspie. Na sporym obszarze oglądać można różne talaoickie budowle. Na terenie osady znajdowały się aż trzy talaoity. Osada została założona około roku 1300 p.n.e. a opuszczona z nadejściem Rzymian w roku 123 n.e. Po krótkim okresie zapomnienia, w osadzie pojawili się znowu mieszkańcy. Domy tętniły życiem aż do początku panowania Arabów.
Typową talaoicką zagrodę oglądać można zaraz po wejściu na teren osady. W jej skład wchodziły: dwuizbowy budynek mieszkalny ze spiżarnią oraz niewielkie podwórko. Idąc dalej na szczyt niewielkiego wzniesienia podziwiać można najważniejszą część osady, położoną częściowo pod ziemią kolumnadę. Pięć bocznych i dwie położone w środku kolumny dźwigają ogromne kamienne sklepienie. Kolumny są wyciosane albo z jednego kawałka skały albo zbudowane z wielu ułożonych na sobie mniejszych kamieni. Na prawo od wejścia znajdują się pozostałości paleniska. Przeznaczenie tej budowli nie jest do końca jasne. Idąc dalej wyznaczoną ścieżką dochodzi się do dwóch talaoitów. Dookoła średniego talaoitu znajdowało się miejsce rytualne, które było używane aż do pierwszego wieku naszej ery.
Podążając dalej oznakowaną ścieżką przechodzi się przez najważniejsze części osady. Tablice informacyjne przedstawiają historie danego miejsca i opisują funkcje kolejnych budowli.
Rozwiń tekst
