Saint-Germain-des-Prés to klasztor wybudowany przez króla Childeberta w VI wieku leżący poza paryskimi bramami wśród pól i łąk, przeznaczony jako miejsce pochówku szlachty. Wielokrotnie burzony i odbudowywany, przejęty przez benedyktynów, około roku 1000, przekształcony został w kościół.
W średniowieczu klasztor należał do najbogatszych i największych we Francji; żyło tutaj ponad 120 mnichów w trzech zakonach, którzy zarządzali według ksiąg wieczystych ponad 30.000 hektarami gruntów. Do najstarszych elementów tej budowli sakralnej należy wieża zachodnia z wkomponowanym w nią chórem z roku 1163 zaprojektowana przez nieznanego architekta, ale pasująca doskonale do epoki wczesnego gotyku. Po krwawych zamieszkach w roku 1790 świątynia została „przekształcona” w magazyn. Po kilku latach jednak przywrócono jej pierwotny charakter.
Jako miejsce ostatniego spoczynku, obok wielu innych znanych osobistości, znalazł tutaj filozof René Descartes.
