Budowa wewnętrznego dziedzińca twierdzy rozpoczęła się w XIV wieku za panowania weneckiego Mistrza Fantino Cueriniego. Kolejne części twierdzy dobudowywane były już za panowania Joannitów. Pod koniec wieku XV Wielki Mistrz wprowadził pierwsze zastępy rycerzy do zamku.
Twierdza przede wszystkim wykorzystywana była do kontroli wybrzeża Turcji i ochrony floty w czasie wypraw krzyżowych. W roku 1464 turecka flota złożona z 18.000 żołnierzy napadła na miasto. Zastępy Joannitów zdołały jednak odeprzeć nieprzyjacielskie siły. Rok 1523 to ostatni rok panowania Joannitów na wyspie, twierdza została przejęta przez Turków i służyła im aż do roku 1908 jako koszary wojskowe. Silne trzęsienie ziemi w roku 1933 zniszczyło wszystkie budynki wewnątrz twierdzy. Potężne mury przetrwały niszczącą sile kataklizmu, co pokazuje ile wysiłku włożono w ich wybudowanie.
Wart polecenia jest spacer po odrestaurowanych murach obronnych i wspinaczka na narożne bastiony, przede wszystkim ze względu na piękne widoki na Mandrakí i dachy domostw miasta
Kos.
Rozwiń tekst
