Kámiros

Kámiros

Wykopaliska w Kámiros leżą 35 kilometrów na południowy-zachód od miasta Rodos. Ruiny należą do najważniejszych i najczęściej odwiedzanych zabytków wyspy.
Zwiedzanie. Ruiny w znacznej części pochodzą z czasów hellenistycznych. Miasto zostało wybudowane na tarasach, gęsta sieć domów była poprzecinana ulicami i placami. Z akropolu rozciąga się przepiękny widok na miasto. Po wejściu na teren wykopalisk znajdujemy się najpierw na dolnym tarasie, który od strony południowej został wzmocniony murem obronnym. Taras był ozdobiony ozdobnymi kagankami, w centrum znajdowała się świątynia poświęcona prawdopodobnie Apollinowi Pytios. W części północno-zachodniej świątyni Apollina znajduje się kolejna, mała świątynia wybudowana w stylu jońskim. Półokrągły mur na zachód od świątyni Apollina to prawdopodobnie część kaplicy z czasów wczesnochrześcijańskich. W części wschodniej świątyni Apollina znajduje się miejsce kultu (o rozmiarach 2,5 x 2,0 m). Północną ścianę dolnego tarasu stanowił portal wybudowany w stylu doryckim ozdobiony półkolumnami. Wschodnią część dolnego tarasu zajmują trzystopniowe schody. Zachodnia część tarasu zajmuje cokół na którym składano ofiary. W południowej części tarasu znajduje się sześć doryckich półkolumn za którymi znajduje się dom z fontanną. Z domu z fontanną w kierunku południowym przechodzi się wąskimi schodami do pomieszczenia podobnego do stoy.
Wschodnia część dolnego tarasu zajmuje exteda oddzielona niewysokim murem od podwyższenia, na którym znajduje się kilka ołtarzy. Na głównym ołtarzu widnieją inskrypcje, że tutaj składano ofiary Heliosowi. Pozostałe ołtarze poświęcone były rożnym bogom. W południowej części extedy znajdują się schody, które prowadzą do głównej ulicy miasta. Z tylu za miejscem kultu można doszukać się trójkątnej łaźni, rozpoznane zostały fragmenty urządzeń doprowadzających ciepłą wodę oraz ciepłe powietrze.
Po obu stronach głównej ulicy, która na zboczu przyjmuje formę schodów znajdowały się przeróżne budynki mieszkalne. Idąc dalej w górę w kierunku akropolu dochodzi się do wielkiej cysterny na wodę prawdopodobnie z VI w. p.n.e. Głęboka na 4 metry cysterna zaopatrywała miasto w wodę. Najwspanialsza budowla miasta to 200 metrowa stoa z dwoma rzędami doryckich kolumn. Pomieszczenia z tyłu stoy służyły prawdopodobnie pielgrzymom jako miejsca odpoczynku. Z tyłu stoy znajdują się także ruiny świątyni Ateny Pallas.
Rozwiń tekst