Kościół św. Ludwika Króla Francji

Kościół św. Ludwika Króla Francji jest narodowym kościołem Francji w Rzymie. Budowę rozpoczęto za pontyfikatu papieża Leona X a ukończono w roku 1589. Świątynia pierwotnie miała być miejscem spotkań pielgrzymów z Francji. Bogaty wystrój trzynawowej świątyni utrzymany jest w charakterze późnorenesansowym i wczesnobarokowym. Malowidła ścienne przedstawiają żywoty świętych patronów Francji. Nawa główna przykryta jest sklepieniem kolebkowym z lunetami. W nawach bocznych po stronie południowej znajdują się kaplice św. Sebastiana, św. Mikołaja, św. Ludwika, Trzech Króli i św. Mateusza (Contrellich), zaś do północnej kaplice św. Dionizego, św. Cecylii, św. Joanny de Valois, Chlodwiga I i Ukrzyżowania Chrystusa.

Najcenniejsze dzieła malarskie znajdują się w kaplicy św. Mateusza ufundowanej przez kardynała Mattea Contreilego, poświęconej jego patronowi, świętemu Mateuszowi. Są to trzy obrazy pędzla Caravaggia, czołowego malarza baroku włoskiego, wykonane w latach 1599-1600: Powołanie świętego Mateusza, Święty Mateusz i anioł oraz Męczeństwo św. Mateusza.