Pierwotnie, na miejscu dzisiejszego Zamku Świętego Anioła znajdowało się wybudowane w roku 130 Mauzoleum Hadriana. Grobowiec wybudowany został na planie kwadratu o boku 85 metrów. Na środku placu zbudowano betonowe, cylindryczne mauzoleum, które było z zewnątrz wyłożone trawertynowymi płytami. Cylindryczna budowla nakryta została kopułą i przysypane warstwą ziemi. Kopuła ozdobiona była ustawionym na podwyższeniu, wykonanym z brązu posągiem cesarza powożącego kwadrygą. Całość otoczona była gajem cyprysowym.
W V wieku budowla zyskała nową funkcję, została włączona w system murów obronnych Rzymu i pełniła rolę bastionu obronnego.
W roku 590 Rzym opanowała zaraza, interpretowana, jako gniew boży. Papież Grzegorz I Wielki zorganizował wielką procesję przebłagalną i prosić Boga o pomoc w opanowaniu zarazy. Podczas przemarszu obok Mauzoleum, nad kopuła ukazał się Anioł chowający miecz do pochwy. Dla papieża był to jednoznaczny sygnał o końcu zarazy. I tak też się stało, w kilka dni miasto zostało wyzwolone z nieszczęścia. Na znak wdzięczności, papież postanowił nadać nową nazwę budowli. W 608 roku papież Bonifacy IV na szczycie budowli wzniósł kaplicę Świętego Anioła w Niebie.
W czasach kolejnych kryzysów Zamek Świętego Anioła wielokrotnie stawał się niezdobytą twierdzą, w której chronił się papież. W roku 1277 papież Mikołaj III rozkazał wybudować podziemny tunel (Passetto di Borgo) łączący zamek z komnatami papieskimi w Watykanie. Tunel posłużył kolejnym papieżom do ucieczki z Watykanu. W miarę upływu lat zamek wielokrotnie przebudowywano i ozdabiano. Powstała biblioteka, magazyny, skarbiec czy bardzo elegancka prywatna łazienka. W czasach inkwizycji zamek był siedzibą głównego inkwizytora, więzieniem i miejscem tortur.
Liczne przebudowy i rozbudowy pozostawiły swoje ślady w architekturze budowli. Zwiedzając zamek często trzeba przeciskać się przez wąskie przejścia i zmieniać poziomy. Na samej górze zamku znajduje się dziedziniec, na którym stoi Cortile dell'Angelo, rzeźba Świętego Anioła. Dzisiejszy posąg został wykonany z brązu w XVIII wieku i zastąpił kamienny posąg z XVI wieku. Z dziedzińca rozpościera się wspaniała panorama na miasto oraz Watykan.
Najciekawszym punktem zwiedzania zamku są komnaty papieskie, w których znajduje się niewielka, ale ciekawa kolekcja obrazów. Szczególnie urokliwa jest ukończona za pontyfikatu papieża Pawła II komnata Sala Paolina ozdobiona misternymi freskami. Warto zajrzeć także do bogato zdobionej biblioteki.
Rozwiń tekst
