Circus Maximus to
największy i najstarszy cyrk starożytnego Rzymu. Arena była wielokrotnie przybudowywana i rozbudowywana. W ostatecznym kształcie arena mogła pomieścić 250 tysięcy widzów i miała wymiary 600 na 140 m. Podczas gdy na stadionie rozgrywano wyścigi rydwanów, w podziemiach pod trybunami można było posilić się czy też zrobić zakłady. W czasie wyścigów wino lało się strumieniami, a nierzadko dochodziło do bójek pomiędzy pijanymi widzami. Typowy wyścig obejmował siedem rund a w ciasnych zakrętach dochodziło do strasznych i krwawych wypadków. Podczas jednego dnia rozgrywane było do stu wyścigów. Około roku 500 p.n.e. w cyrku zaczęto organizować pierwsze pokazy walk, które z czasem przerodziły się w krwawe walki gladiatorów. Odwiedziny w cyrku należały do najbardziej ulubionych atrakcji starożytnego Rzymu. Oddane w roku 80
Koloseum stało się konkurencją dla areny. Mimo tej konkurencji, aż do 6 wieku Circus Maximus stanowiło jedno z istotnych centrów kulturalnych i politycznych Wiecznego Miasta.