Ara Pacis

Ara Pacis

Ara Pacis, Ołtarz Pokoju wzniesiony na polecenie cesarza Oktawiana Augusta na pamiątkę zakończenia długotrwałych wojen domowych i zaprowadzenia pokoju w Cesarstwie Rzymskim, jest bez wątpienia jednym z najwybitniejszych przykładów rzeźbiarskiego rzemiosła Rzymian. Prace nad budową Ołtarza trwały prawie cztery lata, ostatecznie Ołtarz został poświęcony w dniu 30 stycznia 9 r. p.n.e. Płaskorzeźby i reliefy przedstawiają cesarza Oktawiana Augusta, jego rodzinę, kapłanów i najwyższych urzędników państwowych w trakcie uroczystej procesji w dniu 4 lipca 13 p.n.e. Ogrodzenie udekorowane jest od strony zewnętrznej i wewnętrznej umieszczonymi w dwóch poziomach płaskorzeźbami. Wewnątrz w dolnym pasie umieszczono ryzality, w górnym zwisające z bukranionów girlandy z kwiatów i owoców. Od strony zewnętrznej w dolnym poziomie wszystkich ścian umieszczono motyw wici akantu, z wkomponowanymi wizerunkami ptaków, motyli i małych zwierząt. Przy głównym wejściu po lewej stronie znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Romulusa i Remusa z wilczycą oraz Marsa i pasterza Faustulusa, po prawej zaś ofiarę Eneasza. Na ścianie przy wejściu wschodnim po prawej stronie znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca personifikację bogini Romy, z lewej zaś alegoryczną wizję Pax Romana: siedzącą na skale boginię Tellus obejmującą dwójkę dzieci, otoczoną przez symbole dostatku: owoce, kwiaty, kłosy zboża, woła i owieczkę.
Pierwotnie Ołtarz znajdował się na skraju Pól Marsowych, obecnie zrekonstruowany stoi kilka ulic dalej. Z racji tego, że fragmenty oryginalnej konstrukcji porozrzucane były nie tylko po całych Polach Marsowych, ale również w muzeach na całym świecie, rekonstrukcja Ołtarza była procesem bardzo żmudnym i długotrwałym. Aby chronić Ołtarz przed zniszczeniami i niekorzystnym wpływem środowiska naturalnego, zrekonstruowany Ołtarz został zamknięty w budynku ze szkła i aluminium. W niewielkim muzeum znajdującym się w podziemiach budynku można się zapoznać z historią powstania Ołtarza, jego zniknięcia jak również odnalezienia i rekonstrukcji.
Rozwiń tekst