Cueva de Belmaco

Archeologiczny park Cueva de Belmaco obejmuje swym zasięgiem „królewską” grotę prastarych mieszkańców wyspy z plemienia Tigalate. W jaskini Belmaco, ponad 250 lat temu odkryte zostały malowidła naścienne z czasów przed-hiszpańskich. Z głównej jaskini, do czasów obecnych zachowało się niewiele, strop wielokrotnie się załamywał i jego kawałki odpadały. Praktycznie zachowała się jedynie jej najgłębsza część, leżąca tuz przy końcu doliny. Do parku należy także 9 innych jaskiń, pomiędzy którymi poprowadzono ścieżkę turystyczna.

Ścieżka bierze swój początek przy niewielkim muzeum, które informuje o życiu prastarych mieszkańców oraz pokazuje przedmioty codziennego użytku jak tez ceramikę użytkową. Ścieżka prowadzi przez 12 punktów informacyjnych. Prezentowane są nie tylko jaskinie, ale także smocze drzewa, palmy oraz inne rośliny używane w tamtych czasach jako pokarm.

Z najwyżej położonych partii ścieżki rozpościera się przepiękny widok na dolinę, wybrzeże oraz ocean.