Historia miasta sięga początku naszej ery. Za czasów Cesarstwa Rzymskiego, tereny dzisiejszego miasta były częścią Melity, ówczesnej stolicy wyspy. W roku 870 Malita została zdobyta przez Saracenów, którzy podzielili miasto na dwie części. Jedna część została ufortyfikowana i nazwana
Mdiną. Pozostała część stanowiła przedmieścia, które z arabskiego określa się słowem „rabat”.
Na przestrzeni lat, wraz z malejącym zagrożeniem ze strony Turków i piratów, Rabat stawał się coraz bardziej silny, mocno się rozrósł i stawał się powoli centrum gospodarczym zachodniej części wyspy. Współcześnie miasto nadal bardzo dynamicznie się rozwija, powstają nowe dzielnice mieszkalne i przemysłowe. Centrum pozostało jednak praktycznie niezmienione, wąskie uliczki i zaułki zachęcają do wieczornych spacerów.
Do głównych zabytków miasta można zaliczyć:
Kościół św. Pawła (Knisja Parrokjali ta' San Pawl)
Kościół został wybudowany nad grotami, w których zgodnie z przekazami miał zatrzymać się św. Paweł podczas swojego pobytu na wyspie. Dzisiejszy kościół został wybudowany w latach 1664 – 1683 w miejscu zniszczonej, barokowej świątyni. Świątynia wybudowana jest jako trójnawowa bazylika na planie krzyża z wysoką kopułą krzyżową. W roku 1924 budowla została zniszczona przez trzęsienie ziemi, ale dzięki zaangażowaniu mieszkańców miasta, została odbudowana. Wnętrze ozdobione jest malowidłami i rzeźbami znanych artystów włoskich i maltańskich. Namalowany przez Stefano Erardiego obraz w ołtarzu głównym przedstawia św. Pawła wrzucającego węża do ognia.
Po prawej stronie, przy wejściu do kościoła znajduje się zejście do Groty św. Pawła. Jest to jedno z miejsc na wyspie, które upamiętnia trzymiesięczny pobyt św. Pawła i jego towarzyszy na Malcie. Według tradycji w tym miejscu Apostoł nauczał i odprawiał mszę świętą.
Katakumby św. Agaty
Katakumby św. Agaty uchodzą za najwspanialsze w Rabacie. Oprócz grobów chrześcijańskich, skrywają także grobowce punickie i żydowskie. Katakumby poświęcone zostały św. Agacie, która jako młoda dziewczyna była prześladowana za praktykowanie religii chrześcijańskiej i uciekła z Sycylii właśnie na Maltę. Dla maltańskich chrześcijan katakumby były zawsze miejscem pochówku i nigdy nie stanowiły miejsca schronienia w czasie prześladowań.
W niektórych kryptach zachowały się wczesnochrześcijańskie malowidła i freski. Najwspanialsze freski znajdują się w krypcie św. Agaty i przedstawiają one postacie świętych chrześcijańskich. Podczas Wielkiego Oblężenia, Turcy wydrapali twarze niektórych postaci. Około 10% katakumb udostępnione jest do zwiedzania. Zwiedzanie możliwe jest tylko z przewodnikiem i trwa około 20 minut.
Katakumby św. Pawła
Katakumby św. Pawła są największymi katakumbami w Rabacie, zlokalizowane są poza granicami starożytnej Melity, gdyż Rzymianie nie zezwalali na chowanie zmarłych w obrębie miast. Czas powstania katakumb określa się na IV albo V wiek naszej ery. Katakumby powstały poprzez rozbudowanie fenickich grobowców zlokalizowanych na tym terenie, przez co nie wszystkie są ze sobą połączone podziemnymi przejściami. Na podstawie dekoracji i kształtu grobów można wnioskować o pochodzeniu, religii i zawodzie zmarłego.
Rozwiń tekst
