Cały kompleks zajmował powierzchnię około 12 hektarów. Oprócz basenu z ciepłą i zimną, na terenie term znajdowały się okazałe ogrody, place do uprawiania różnych sportów, sklepy i restauracje, pomieszczenia konferencyjne a nawet biblioteka. Ściany wyłożone były mozaikami ze szkła i kamienia, w pomieszczeniach stały posągi z marmuru i brązu, podgrzewane mozaikowe posadzki zapewniały dodatkowy komfort. Według dzisiejszych szacunków, na terenie term znajdowało się przynajmniej 250 kolumn, z czego niektóre były wyższe niż 12 metrów. Standardem było spędzanie w termach całego popołudnia. Szacuje się, że dziennie termy odwiedzało 8000 Rzymian.
Spacerując pośród okazałych term można sobie wyobrazić jak wielkie były one w czasach antycznych. Praktycznie wszystkie ściany bardzo dobrze się zachowały. Z bogatego wyposażenia wnętrz niestety praktycznie nic się nie zachowało, poza mozaikami podłogowymi misternie ułożonymi z czarnego i białego kamienia.
Przy północnych murach term znajdował się basen (natatio) o powierzchni 50 x 22 metrów. Dalej znajdowało się otwarte patio, na którym umieszczono basen z zimną wodą (frigidarium). Z patio prowadziły wejścia do pozostałych pomieszczeń pływalni. Poprzez basen z ciepłą wodą (tepidarium) dochodziło się do bodajże najwspanialszego pomieszczenia całego kompleksu, sauny parowej (caldarium). Caldarium zbudowane było na planie okręgu i przykryte było kopułą o średnicy 26 metrów. Gorąca woda wypływająca do caldarium przez siedem marmurowych fontann była dodatkowo podgrzewana poprzez system pieców umieszczonych w podziemiach.
Wodę do term dostarczano specjalnym akweduktem. Woda gromadzona była w cysternach umieszczonych w południowej części term. Szacuje się, że całkowita pojemność cystern wynosiła około 800.000 litrów. Piec do podgrzewania wody znajdował się pod caldarium, dziennie spalano około 10 ton drewna.
