Saint-Tropez, malownicze miasteczko na francuskim
Lazurowym Wybrzeżu, jest synonimem luksusu i ekskluzywnego wypoczynku. Historia miasta sięga czasów starożytnych. Zgodnie z legendą, nazwa miasta pochodzi od
świętego Tropeza (Torpesa), rzymskiego oficera, który za przynależność do gminy chrześcijańskiej został skazany przez cesarza Nerona na śmierć przez ścięcie mieczem. Według przekazów, jego bezgłowe ciało zostało wyrzucone przez morze w porcie dzisiejszego Saint-Tropez.
Pierwsze historyczne wzmianki o osadzie pochodzą z IX wieku, kiedy to kroniki odnotowały napaść Saracenów na małe miasteczko nad zatoką. W XV wieku miasto było siedzibą władcy Prowansji, króla Renè, który znacząco przyczynił się do jego rozwoju i umocnienia.
Nad miastem dominuje barokowy kościół Notre-Dame-de-l'Assomption. Świątynia została rozpoczęta w XVI wieku na miejscu wcześniejszego, średniowiecznego kościoła, a prace trwały do 1784 roku. Jej charakterystyczna, ochrowa dzwonnica góruje nad starym miastem i stanowi jeden z symboli Saint-Tropez. Wnętrze kościoła kryje cenne dzieła sztuki sakralnej, w tym popiersie św. Tropeza oraz drewnianą figurę Czarnej Madonny z XVII wieku.
Jednym z najbardziej rozpoznawalnych budynków jest dawna żandarmeria, która stała się sławna dzięki serii komedii z Louisem de Funès. Dziś w charakterystycznym różowym budynku przy Place Blanqui mieści się muzeum poświęcone historii żandarmerii i kinematografii. Można tu zobaczyć oryginalne kostiumy, rekwizyty z filmów oraz poznać kulisy powstawania tej kultowej serii.
Place des Lices to główny plac miasta, gdzie miejscowi mieszkańcy w cieniu platanów grają w popularne we Francji pétanque. We wtorki i soboty odbywa się tu tradycyjny targ prowansalski. Nieopodal znajduje się La Ponche - najstarsza dzielnica rybacka miasta z wąskimi, brukowanymi uliczkami i kolorowymi domami z XVI i XVII wieku.
Miłośnicy sztuki powinni odwiedzić Muzeum l'Annonciade, mieszczące się w dawnej kaplicy z XVI wieku. Muzeum prezentuje imponującą kolekcję dzieł impresjonistów i postimpresjonistów, którzy tworzyli w Saint-Tropez na przełomie XIX i XX wieku, w tym prace Paula Signaca i Henri Matisse'a.
Ponad miastem góruje XVI-wieczna forteca – Citadelle et son Musée Naval. Z dachu twierdzy rozpościera się wspaniały widok na zatokę Saint-Tropez i luksusowe jachty w porcie.
Wybrzeże Saint-Tropez słynie z malowniczych plaż, z których każda ma swój niepowtarzalny charakter. Największa i najbardziej znana
Plage de Pampelonne, choć administracyjnie należy do gminy
Ramatuelle, jest symbolem Saint-Tropez. Jej północna część, nazywana
Plage de Tahiti, uchodzi za najpiękniejszy fragment wybrzeża. Większość plaży zajmują ekskluzywne kluby plażowe i restauracje oferujące leżaki i parasole, ale między nimi można znaleźć również ogólnodostępne fragmenty plaży.
Dla szukających spokojniejszej atmosfery polecana jest kameralna Plage de la Bouillabaisse przy wjeździe do miasta, która zachwyca widokami zachodów słońca, oraz urokliwa Plage des Graniers, ukryta w zacisznej zatoczce na wschód od centrum. Historyczny charakter ma Plage de la Ponche w starej dzielnicy rybackiej, położona malowniczo u stóp średniowiecznych murów. Natomiast Plage des Salins, oddalona o 5 km od centrum, oferuje bardziej ekskluzywną atmosferę i doskonałe warunki do kąpieli.
Saint-Tropez to prawdziwy raj dla fotografów krajobrazowych, szczególnie o zachodzie słońca. Gdy słońce chyli się ku zachodowi, niebo nad zatoką przybiera intensywne barwy od złota po purpurę, a promienie słoneczne malowniczo odbijają się w kadłubach luksusowych jachtów i spokojnej tafli morza. Najlepsze ujęcia można wykonać z nabrzeża portowego, molo lub z tarasu widokowego cytadeli. Fotografowie szczególnie upodobali sobie Plage de la Bouillabaisse, skąd rozciąga się panoramiczny widok na zatokę i port. W okresie jesiennym i zimowym zachody słońca są wyjątkowo spektakularne.
Poza sezonem turystycznym miasto odkrywa swoje prawdziwe oblicze. Kto ma możliwość, powinien na zwiedzanie wybrać się wiosną lub jesienią. W tym czasie ulice i zaułki są puste i ciche, a miasto pokazuje swój tradycyjny, prowansalski charakter. W okresie pozasezonowym Saint-Tropez zamieszkuje jedynie około 6.000 stałych mieszkańców.
