Konya położona jest na środku rozległego anatolijskiego stepu, jest podobna do tradycyjnego miejsca postoju karawan. Większa cześć miasta została wybudowana w ostatnich dwóch dziesięcioleciach, ale centrum jest bardzo stare. Gdyby nie religijny konserwatyzm mieszkańców, miasto z pewnością przyciągnęłoby więcej turystów. Prawie 4 tysiące lat temu Hetyci określali miasto mianem Kuwanna. Dla Frygów była to Kowania, a dla Rzymian - Ikonarium. Ikonarium było ważną stolica prowincji, odwiedzane wielokrotnie przez świętych Barnabę i Pawła, choć wpływy wczesnej wspólnoty chrześcijańskiej na miasto nie były zbyt wielkie. Okres świetności miasta przypada na XIII w., kiedy to miasto było stolicą seldżuckiego sułtanatu Rum.
Po przyjeździe do Konyi turyści pierwsze kroki kierują do Mevlâna Müzesi - dawnej siedziby tańczących derwiszów. Dla tureckich muzułmanów jest to miejsce święte. Wspaniała budowla jest widoczna z pewnej odległości, a jej żłobiona kopuła pokryta turkusowymi dachówkami jest jednym z najpiękniejszych widoków w Turcji.
Po przejściu przez dziedziniec z fontanną do ablucji i kilkoma grobowcami, przechodzi się do Mevlâna Türbesi (Grobowiec Mevlâny). Do sarkofagu Mevlâny przylega grobowiec jego ojca i jego syna Sułtana Valeda. Wszystkie grobowce są przykryte całunami ciężkimi od złotych ozdób; na grobie Mevlâny oraz Sułtana Valeda spoczywają turbany, jako symbole duchowej władzy.
W przylegającej do sali grobowej niewielkiej kaplicy, znajdują się ubrania Mevlâny, Sułtana Veleda i Şemsi Tebrizi, jak również akcesoria derwiszów, instrumenty muzyczne, szaty, maty modlitewne, iluminowane manuskrypty i etnograficzne eksponaty.
Naprzeciw wejścia do muzeum znajduje się Selimiye Camii (meczet) ufundowany w 1567 przez sułtana Selima II, kiedy był on gubernatorem Konyi.
Rozwiń tekst
