Szeroka Przełęcz (słow. Široké sedlo), często nazywana także Szeroką Przełęczą Bielską, to przełęcz położona w Tatrach Bielskich na wysokości 1.826 m n.p.m. pomiędzy Płaczliwą Skałą (Ždiarska vidla) oraz Szalonym Wierchem (Hlúpy vrch). Z Szerokiej Przełęczy rozciąga się w południowym kierunku szeroka panorama widokowa na Tatry Wysokie. W północnym kierunku, przy dobrej pogodzie widoczne są Pieniny, Beskidy, Pogórze Spiskie i w dole miejscowość Zdziar (Ždiar).
Na przełęcz weszliśmy czerwonym szlakiem poprowadzonym przez Dolinę Mąkową (Monkova dolina). Łącznie przeszliśmy około dwanaście kilometrów i pokonaliśmy ponad 900 metrowe przewyższenie.
Na naszą ostatnią wędrówkę podczas tegorocznego urlopu w Tatrach Słowackich wybraliśmy się w Tatry Bielskie na Szeroką Przełęcz. Odczuwaliśmy jeszcze zmęczenie po wczorajszej wyprawie na Krywań i szukaliśmy czegoś mniej wymagającego.
Wędrówkę rozpoczęliśmy na parkingu Strednica w pobliżu Zdziar. Ku naszemu zaskoczeniu parking był bezpłatny. Weście na szlak zielony nie było w ogóle oznakowane. Gdyby nie mapa w komórce, to nie udałoby nam się wejść na szlak. Szlak prowadził przez łąkę w kierunku Doliny Bielskiego Potoku (dolina Belej). Po około godzinnym marszu ponad Potokiem Średnickim (Stredničiansky potok) oraz Bielskim Potokiem (Belá) doszliśmy do skrzyżowania ze szlakiem czerwonym. Droga z obydwu stron porośnięta była krzakami malin na których czerwieniły się soczyste owoce. Na skrzyżowaniu szlaków skręciliśmy w prawo, w kierunku Doliny Mąkowej. Początkowo szlak prowadzi ponad Reglanym Potokiem (Rígeľský potok). Wraz z opuszczeniem lasu, zmienia się także charakter szlaku. Z drogi zamienia się on w ścieżkę, która dość ostro pnie się w górę. Na pewnych fragmentach szlak jest ubezpieczony łańcuchami, ale są one potrzebne tylko w przypadku mokrych skał. Po godzinie wspinaczki stanęliśmy na górnym piętrze Doliny Mąkowej. Mimo tego, że dolina wygląda jak łąka, to podejście było dość strome. Ścieżka nie prowadzi zakosami, tylko w linii prostej pnie się w kierunku Szerokiej Przełęczy. W dole otwiera się piękny widok na miasteczko Zdziar i dalej Pieniny i Gorce.
Dolina jest ulubionym miejscem kozic i występują on tutaj bardzo licznie. Kozice przyzwyczajone są do obecności turystów i dają się bez problemu podejść na kilka metrów.
Po około trzech godzinach marszu z Strednicy stanęliśmy na Szerokiej Przełęczy. Przed nami otwiera się rozległy widok na Tatry Wysokie. Na pierwszym planie góruje Jagnięcy Szczyt (Jahňací štít), a za nim Kieżmarski Szczyt (Kežmarský štít), Łomnica (Lomnický štít), Kołowy Szczyt (Kolový štít) oraz Lodowy Szczyt (Ľadový štít). W dole znajduje się Dolina Jaworowa (Javorová dolina).
Niestety, podobnie jak podczas wielu innych wędrówek, także i na Szerokiej Przełęczy pogoda się popsuła i niebo zasnuło się ciemnymi chmurami. Zrobiło się zimno, więc zostaliśmy zmuszeni do zejścia w dół.
Na parking wróciliśmy tym samym szlakiem, którym weszliśmy na górę.
Wędrując Doliną Mąkową nie sposób zauważyć różnicy w stosunku do dolin w Tatrach Wysokich. Brakuje tutaj ostrych, skalistych szczytów i pionowych, granitowych ścian. Zamiast tego są łagodne zbocza porośnięte trawą i wypłaszczone szczyty.
Wspinaczka na Szeroką Przełęcz, mimo konieczności pokonania dość dużej odległości nie jest zbyt wymagająca. Jedynie podejście na górne piętro Doliny Mąkowej jest nieco bardziej wymagające. Moim zdaniem warto było wybrać się na tą przełęcz, aby zobaczyć panoramę Tatr także z tej perspektywy. Jeżeli ktoś chce zobaczyć kozice w ich naturalnym środowisku, to Szeroka Przełęcz wydaje się idealnym miejscem.
Dojazd:
Wędrówkę rozpoczęliśmy i skończyliśmy na parkingu „Strednica” znajdującym się przy drodze 66 w pobliżu miejscowości Zdziar. Parking jest bezpłatny. Współrzędne GPS parkingu to 49.273553, 20.229162.
