Monestir de Montserrat

Monestir de Montserrat

Klasztor Santa Maria de Montserrat jest najważniejszym klasztorem w Katalonii, a po Santiago de Composela drugim w całej Hiszpanii. Sam dojazd do klasztoru dostarcza nie lada wrażeń. Niecałe 40 kilometrów na północny zachód od Barcelony rozciąga się masyw górski Montserrat. Ten potężny, wysoki na 1236 metrów masyw jest objęty ochroną, jako park narodowy. W najgłębszym wąwozie znajduje się klasztor Monestir de Montserrat, który jest dla Katalończyków nie tylko miejscem kultu religijnego, ale także symbolem ich narodowej tożsamości, języka i kultury.
Zgodnie z legendą klasztor został wybudowany około roku 800. Miejsce zostało także wybrane nieprzypadkowo. Konwój papieski przewoził drewnianą rzeźbę Czarnej Madonny, która to zgodnie z legendą wyrzeźbiona została przez Łukasza Ewangelistę. W pewnym miejscu rzeźba stała się tak ciężka, że wiozący ją biskup nie był w stanie jej przesunąć. Stało się jasne, że Madonna chce zostać w tym miejscu. I tak też się stało.
Na przestrzeni wieków klasztor stał się znanym miejscem kultu maryjnego. Do figury Czarnej Madonny, zwanej po hiszpańsku La Moreneta ciągnęły i nadal ciągną rzesze pielgrzymów ze wszystkich zakątków Hiszpanii. La Moreneta ogłoszona została patronką całej Katalonii.
W czasie wojen napoleońskich klasztor został praktycznie zmieciony z powierzchni ziemi. Wielkim wysiłkiem wiernych został on jednak odbudowany i przy okazji znacznie powiększony. Za czasów dyktatury generała Franco, klasztor był ważnym ośrodkiem ruchu oporu. Pomimo zakazu władz, nakładem klasztornej drukarni wydawane było czasopismo w zakazanym katalońskim języku.
Dzisiaj klasztorem opiekuje się Zakon Benedyktynów.
Kto przybywając do Monestir de Montserrat spodziewa się samotnego kościoła na uboczu będzie rozczarowany. Klasztor to kompleks wielu budynków w której znajduje się wszystko co potrzebne pielgrzymom i turystom. W jednym z budynków znajduje się samoobsługowa restauracja, w innym stacja pierwszej pomocy. Jest nawet posterunek policji. Głównym placem zamieszkałego przez 18 mnichów klasztoru jest Plaça Santa María. Wokół placu skupione są wszystkie budynki sakralne.
Bazylika. Fasada główna skierowana w stronę Plaça Santa María pochodzi z roku 1968. Po lewej stronie znajdują się ruiny krużganków pochodzących ze starego klasztoru. Za fasadą znajduje się niewielki dziedziniec wewnętrzny, do dziedzińca przylega właściwy kościół pochodzący z XVI wieku. W wyniku wielu przebudów i remontów pierwotny styl został zagubiony, na próżno jest szukać renesansowych elementów. Także zdobienia dość ciemnego wnętrza kościoła pochodzą z wieków późniejszych. Wejście do pomieszczenia z figurą Czarnej Madonny znajduje się na zewnątrz kościoła, po jego prawej stronie. Poprzez bardzo długi korytarz, zdobiony wizerunkami świętych dochodzi się do głównego ołtarza , po pokonaniu kilku stopni znaleźć się można bezpośrednio przez figurą patronki Katalonii.
Do odwiedzenia Czarnej Madonny najlepiej poczekać do godzin popołudniowych, kiedy to większość autobusów i grup zorganizowanych opuści teren klasztoru. Można wtedy spokojnie i bez stania w przeraźliwie długiej kolejce dojść przed oblicze La Morenety.
Museu de Montserrat. Przyklasztorne muzeum znajduje się poniżej Plaça Santa María. Oprócz złotych i srebrnych naczyń liturgicznych prezentowane są w nim archeologiczne znaleziska. Największą część ekspozycji zajmują dzieła katalońskiego malarstwa z XIX i XX wieku. Do najważniejszych eksponatów bez wątpienia zalicza się olejny obraz „Marynarz” autorstwa Salvadora Dalí. Wartość namalowanego w 1926 roku, zajmującego powierzchnie prawie czterech metrów kwadratowych obrazu szacowana jest na 1,75 milionów euro. Darczyńca obrazu nie jest znany, mówi się że został on ufundowany przez przyjaciółkę siostry mistrza.
Rozwiń tekst