Dawno temu Side było małą wioską z kilometrem pięknej, piaszczystej plaży i ciekawymi hellenistycznymi ruinami. Niestety, świat szybko odkrył potencjał tej miejscowości i dzisiaj nie robi już ona zbyt wielkiego wrażenia.Nikt dokładnie nie wie, skąd pochodzi nazwa osady, choć prawdopodobnie w starożytnym języku anatolijskim znaczyła ona tyle, co owoc granatu. Około 600 lat p.n.e. w tym właśnie miejscu swoją osadę założyli Eolowie. Imponujące bogactwo starożytnego Side pochodziło z piractwa i handlu niewolnikami. Niewolnictwo rozwijało się jedynie za panowania greków, i zostało zakazane, kiedy miasto dostało się pod władzę Rzymu. Mieszkańcy zajęli się legalnym handlem i nadal dobrze im się wiodło. W czasach Bizancjum, Side było na tyle duże, aby zasłużyć na własnego biskupa. Najazdy arabskie w VII wieku n.e. przyczyniły się do wyludnienia osady, która w ciągu 200 lat całkowicie opustoszała, odradzając się dopiero w XIX wieku za rządów osmańskich.
Okazale ruiny Side można podziwiać tuż za wioską. Najpierw warto się przyjrzeć teatrowi, jednemu z największych w Anatolii, który powstał za czasów hellenistycznych i został powiększony przez Rzymian. Niedaleko teatru znajduje się agora otoczona kolumnami. Na wschodzie, miedzy zabudowaniami wioski a hellenistycznymi murami miasta widoczne są pozostałości bazyliki bizantyjskiej z ulicą kolumnadową oraz szereg fundamentów bizantyjskich domów z mozaikowymi posadzkami. Na skraju wschodniej plaży rozciąga się jeszcze jedna agora.
Na południowym krańcu półwyspu, wznoszą się świątynie Ateny i Apollina, pochodzące z II w. n.e. W późniejszych czasach bizantyjskich na miejscu świątyń zbudowano ogromną bazylikę (część je murów zachowała się do dziś).
Rozwiń tekst
